En dan zijn we weer thuis

Na een terugreis van ruim 20 uur zijn we vrijdagmorgen in Alphen aangekomen. De rondreis van zes weken door Midden-Amerika is voorbij gevlogen. Gestart in Nicaragua zijn we via Costa Rica uiteindelijk vertrokken vanuit Panama. Landen met maatschappelijk en cultureel grote verschillen en in natuur grote overeenkomsten.

De laatste dagen zijn we naar de hooglanden van Boquette in het noorden van Panama gegaan. Om hier te komen moesten we na een korte vlucht nog wel even 500 km met de bus. Vaak zijn we de enige toeristen in de bussen en trekken we veel aandacht van de aardige Panamezen. Na een nachtje in een lekker hotel in David, de tweede stad van Panama, moesten we nog een uurtje in een oude schoolbus om in de hooglanden van Boquette te komen. Ruim 1500 meter en een heerlijke temperatuur. Deze regio is volgens Amerikaans onderzoek de op drie na beste regio van de wereld om je oude dag door te brengen. Sinds dat onderzoek hebben veel Amerikaanse middle class gepensioeneerden zich hier gevestigd. Met je dollar kan je hier meer doen dan in de States moet je maar denken. Voor twee ton koop je al een aardig vrij optrekje met uitzicht. Het is een prachtige streek, die een beetje aan de Alpen doet denken, mdaar dan wel veel groener. Overal riviertjes en watervalletjes met daar tussendoor koffieplantages.Af en toe kom je nog oorspronkelijke bewoners tegen (soort indianen), maar die worden steeds meer weggedrukt door de projectontwikkelaars. Met de scooter deze omgeving verkend. Wel af en toe duwen als de oude bak een berg niet opkon. Leonne moest natuurlijk twee keer naar een wildopvangcentrum. Een particulier initiatief van een Engels echtpaar, die op deze manier een bijdrage leveren tegen het uitsterven van vooral papegaaiensoorten en het opknappen van mishandelde aapjes. Leonne was zo enthousiast dat ze haar vroegen om vrijwilligster te worden.

Na een paar gezonden dagen in de bergen zijn we met de bus teruggegaan naar Panama City. Tropisch warm en benauwd.Als afsluiting van de reis zijn we twee avonden uit eten gegaan in bijzondere restaurants. De eerste avond zijn we naar Madame Chang in het nieuwe en moderne zakencentrum gegaan. Volgens National Geografic de beste chinese gerechten aan deze kant van de oceaan. De tweede avond naar Manolo Calacol in een oud sfeervol koloniaal huis in het oude stadsgedeelte. Hier maakt de kok Manolo in zijn open keuken klaar waar hij die avond zin in heeft. Op onze avond had hij schijnbaar zin in afwisseling. Zo'n 10 gangen en gangetjes passeerden ons en alles zat daar wel bij. Echt iets voor culinaire fijnproevers.

De laatste dag van onze reis is traditioneel een shoppingdag. En wat dat aangaat is Panama City geweldig. In Albrook Mall is echt alles aanwezig. Je loopt je rot, want de afmeting is enorm. Drie keer de Lijnbaan. We waren dan ook kapot en een paar dollars armer.

Na veel turbulentie tijdens het vliegen zijn we dan weer terug in Nederland. Veilig en gezond. Weggaan is leuk, maa terugkomen nog leuker. De zwangerschap van Kirsten, de nieuwe vriend van Mignon, de dochter van Binky, het goede nieuws van Maatje Loomans. Mede dankzij jullie reacties zijn we niet helemaal los van Nederland gekomen. We hebben ze weer met veel plezier gelezen.

Terugkijkend hebben we in ruim 40 dagen op 20 verschillende lokaties gezeten. Omdat het land nog authentiek is, vinden wij Nicaragua het interessanste land. Costa Rica is al erg Amerikaans op een paar mooie plekken na en Panama is ideaal voor de wat luxer ingestelde reiziger.

Tot de volgende keer,
Met liefs de Baantjes