Van kust naar kust

Van Tortuguero aan de Caribische Zee tot Tamarindo aan de Pacific Ocean is hemelsbreed een kleine 500 km. Maar als je die rit aflegt met grotendeels oude bussen over slechte tot zeer slechte wegen, dan ben je toch wel even bezig.

Het begon ruim een week geleden zo lekker. Samen met Mignon op weg naar onze eerste stop, het prachtige schiereiland Tortuguero aan de Caribische Kust. Het ging onderweg echter goed mis. Op de laatste bus van Caracia naar een kleine boot, die ons in twee uur diep door de jungle zou brengen naar Tortuguero, werd de tas van Leonne geroofd. Waarschijnlijk hebben we de dief op een foto, alleen daar koop je niet veel voor. In de tas zat de nieuwste Nikon spiegelreflex, veel geld ( je kunt niet pinnen in het oerwoud), iPod en nog een heleboel praktische zaken, als een toilettas,zonnebril, leesbril en persoonlijkle dingetjes die je niet wilt missen.We waren nog zo gewaarschuwd door diverse andere toeristen die ook al waren beroofd, en toch...in een paar seconden gebeurt het toch. Leonne was er goed ziek van, maar hopelijk vergoed onze verzekering het grootste deel. Onze aankomst op Tortuguero vergoedde gelukkig veel. Het kleine dorpje ligt aan de kust op een schiereiland midden in de regenwouden. Redelijke primitief, maar we vonden toch een aardig hotel met uitzicht op de Caribische Zee (geweldig hoge golven). De dag erna om 5 uur in de ochtend (!) met een kano de jungle in. Naast de dieren (krokodillen, slangen, apen, heel veel vogels) waren deze 4 uur vooral onvergetelijk door de stilte en alleen de geluiden en reuk van het regenwoud. Een ervaring die je mee moet maken.

Na twee nachten zijn we doorgereisd naar het hoge midden van Noordelijk Costa Rica. Een afstand van ca 200 km. Om 5 uur opgestaan en om 5 uur ´s middags waren we eindelijk in La Fortuna. Een plaatsje van niks, maar vooral handig voor zijn zicht op een van de weinig actieve vulkanen, Arenal. Echter, net als in Indonesie (Borabodur) was het nu ook weer mistig zodat we de rode lava niet gezien hebben. Pech hebben. Maar wie weet zien we ooit nog wel een werkende vulkaan ergens in de wereld. Overigens de natuur hier verkend per paard. Voor het paard van Cor was het wel een beetje zielig, die moest wat meer uitrusten. Na 1,5 uur kwamen we bij een prachtige waterval, waar we lekker konden zwemmen. Met onze beurse billen moesten we wel weer terug. ´s Avonds in luxe resort met diverse Hot Springs (water verwarmt door de vulkaan) helemaal weer bijgekomen van onze wildwest ervaring.

Op weg naar de Pacific Kust zijn we ´s-nachts in Santa Elena gebleven in het Quakers gebied Monteverde. Dit gebied ligt hoog (tussen de 1500 en 2000 mtr) zodat het ´s nachts koud is. Het is vooral bekend om zijn regenwouden, die overdadig groen en groots zijn door het ideale vochtige klimaat. Cor heeft daar tussen de bomen op hanging bridges zijn ogen uitgekeken, terwijl Mignon en Leonne alles geleerd hebben over koffieproductie, gevolgd door een spannende nightwalk in het pikdonkere oerwoud, waar vooral Leonne genoten heeft van allerlei enge insecten (hele grote spinnen van minstens 15 cm.etc).

Na een nacht zijn we vroeg al weer doorgereisd naar Playa Hermosa aan de Pacific Ocean. We vonden daar een heerlijk B&B hotel direct aan de kust, gerund door Piedro, een charmante 50er die zich werkelijk nergens druk om lijk te maken. Omdat we de enige gasten waren, voelde het een beetje als een eigen huis. Heerlijk luieren, over het strand wandelen, beetje snorkelen en lekker zwemmen in de zee en het zwembad. Na een paar inspanndende dagen waren we hier wel aan toe.

Inmiddels zijn we aangekomen in Playa Tamarindo, een luxere badplaats met meer restaurantjes en shops. Dit doen wel vooral voor Mignon, die op deze manier haar vakantie bij ons leuk kan afsluiten. Komende twee dagen hebben we een auto gehuurd, zodat Cor die gekke Costa Ricanen met zijn getoeter gek kan maken. Morgen gaan we met onze auto de kust en omgeving verkennen en zondag reizen we dan terug naar de hoofdstad San Jose om daar Mignon op het vliegtuig te zetten naar Amsterdam. Zal wel wennen zijn voor ons om dan verder te reizen naar Panama zonder die gezellige meid.

Nog even een kort nieuwtje. Onze Bink is vader geworden. Hij heeft raak geschoten bij het buurteefje Bibi, die is bevallen van een wel heel klein hondje. We hebben nog geen foto ontvangen (Kirsten kun je dat svp regelen).Marjolein gefeliciteerd met je gezinsuitbreiding. We zijn nu puppie opa en omaatjes.We vinden het jammer dat we het nu niet van nabij kunnen meemaken. Maak alsjeblieft veel foto´s.

Tot de volgende keer,
Liefs van de drie Baantjes

Ps: binnenkort zetten we nog wel wat foto´s op de site.