En dan is er ...rust

De afgelopen dagen hebben we niet stilgezeten. Van het zuiden naar het noorden van Cambodja en vervolgens naar het westen om via de grens Cambodja/Thailand te belanden op het tropische eiland Koh Samet voor de kust van Thailand. Het is nu dinsdagavond en we hebben net heerlijk gegeten aan het strand. Scootertje is gehuurd en alles is klaar voor een paar heerlijke luie dagen. Eindelijk rust voor de Baantjes.

Dat was wel anders een paar dagen geleden. Toen werden we 's morgens vroeg opgehaald door een aardige gids met zijn kleine en waarschijnlijk oudste autootje van Phnom Penh voor een city tour. Begonnen op de macabere Killing Fields, waar die gekke Pol Pot tussen 1975 en 1979 maar liefst 2 miljoen van zijn landgenoten heeft vermoord. Vreselijk om te lopen over de botten en kleding van de vermoorde mensen. De gids vertelde redelijk koel over deze jaren, maar bij een boom waar baby's en kleine kinderen voor de ogen van hun moeders werden doodgeslagen, kregen wij het te kwaad. Gauw weg hier om naar het prachtige paleis van de niet populaire koning te gaan, die blijkbaar tijdens het Pol Pot bewind een dubieuze rol heeft gespeeld. Een pagode vol met gouden en zilveren en met diamanten belegde boeddha's illustreert de rijkdom van deze koning. Beetje vreemd in een land dat nog steeds erg arm is. Maar dat heeft mede te maken met de rovers uit Vietnam die het land tussen 1980 en 1991 leeggehaald hebben. De twee landen zullen wel nooit echt vrienden worden.
Na een paar uur moesten we in de bus naar Siem Reap, de plaats van een van de wereldwonderen, Anchor Wat en Anchor Thom. Het grootste tempelcomplex ter wereld, die na stelselmatige vernieling in de afgelopen eeuwen, met schenkingen uit diverse landen weer zoveel mogelijk in oude glorie is en wordt hersteld. Prachtig om te zien en zeker als je de hele dag een gids hebt, die alles weet van de geschiedenis. Hoewel toch wel enigszins vermoeiend, aangezien het Engels af en toe te wensen overlaat. Ook hier weer een aardige man, die honderden kilometers van zijn zwangere vrouwtje moet wonen om zijn geld te verdienen. Na een dag tempels wil je maar een ding en dat is lekker eten in het uitgaansdistrict van deze leuke stad, die ons wonder boven wonder enorm verrast heeft qua luxe en gezelligheid. Bijna on-Cambodjaans.

Volgende dag moesten we wederom vroeg op om door te reizen naar Thailand. Weer veel te laat opgehaald. Sta je om 10 voor 7 klaar, want om half acht gaat de bus, worden we over half acht opgehaald en moeten we nog enkele andere, rood aangelopen toeristen ophalen en komen we over achten op het busstation. Moeten we daar nog een half uur wachten en blijkt onze toegezegde luxe toeringbus een oude gammele bus uit Zuid Korea te zijn, waarbij na een half uur rijden al twee banden het begeven. En we met nog 600 km voor de boeg al met 2,5 uur vertraging zitten. Nadat de banden waren geplakt en verwisseld hebben we onze reis voortgezet en begrepen we gelijk waarom geen zichzelf respecterende busonderneming zijn bussen wil inzetten op deze wegen. We hobbelen, hotsen en kotsen ongeveer 200 km lang op onbegaanbare wegen om uiteindelijk geradbraakt na 6 uur bij de grensovergang met Thailand te komen, waar de nieuwe bus vol blijkt en wij gedoemd zijn om 2,5 uur te wachten. Ach nog maar 280 km naar Bangkok te gaan, dus 2,5 uur wachten moet kunnen. Bovendien bleek de grensplaats Poiret in Cambodja een stinkende rioolput te zijn. Zo'n armoedige en vooral naar poepruikende rotzooi hebben we nog niet eerder meegemaakt.
Gelukkig komt het altijd goed. Onverwacht kregen we de mogelijkheid met een gloednieuwe minivan in net 3 uur tijd mee te rijden naar Pattaya, wat als eindbestemming nog beter uitkwam dan Bangkok, aangezien we daar vandaan sneller in Koh Samet zouden zijn. Overigens is Pattaya het walhalla voor mannetjes uit Europa en Amerika. Het is de sexstad bij uitstek. Overal zie je mooie jonge vrouwtjes hand in hand met oude en thuis kansloze mannen. We hebben de meest vreemde combinaties gezien. Aangezien de recessie ook hier heeft toegeslagen is de strijd ook in deze markt heviger geworden. Grappig om dit kat en muisspel te zien. Voor ons geen echt leuke stad, dus we waren blij dat we de volgende dag om half acht konden vertrekken naar onze huidige bestemming.

Na de duizenden kilomters en tientallen uren reizen zijn we echt toe aan een paar dagen lekker niksen en zonnen op het parelwitte strand van Koh Samet. Leuk resort gevonden op het kleine eiland. Het is nu half tien in de avond en we gaan lekker aan het strand wat drinken op jullie gezondheid.

Lieve groetjes uit een warm Koh Samet, Cor en Leonne